La Paz = Barne-Bakea?

La Paz ez da tokirik onena barne-bake bila dabilenarentzat. La Paz gerra da, jendea, busak, zarata, festa, koloreak, sorginak, belarra, pasamontañasak, alkohola, enpanadak... eta polizia.

Bolivia da lurralde bat militarrak poliziak baino askoz adeitsuago direna. Festan genbiltzan, reggae kontzertu batean, sirena hotsak eta argi urdinak sumatu genituenean tabernako atean. Poliziak ziren, zientoka. Sarekada. Denak komisaldegira. Guk beste zerbait generaman soinean pasaporteen ordez. Niri utzi zidaten hostelera joaten gure paperen bila, eta buelta komisaldegira, neuk ordaindutako taxian, noski, gidariari <- ¡acelera, acelera! ¡más rápido, más rápido!> esaten niola. Hollywod-ek oraindik ez daki gizateriari egin dion kalteaz.

 

Bakea Titicaca lakuan aurkitu dugu. Bakea, eguzkia, hotza eta arraia. Ia  4000 metrotan dago laku sakratua, Andeetan, Bolivia eta Peru bitan banatuz, Bidasoa ibaia bailitzan. Ahaztua genuen arraiaren zaporea nolakoa den ardo txuri bat dastatuz. Ardoarena ez, oilaskoarekin ere ederki sartzen da-eta.

Txapada nahi ez duenak gaurkoz hemen egin beza alto. Besteoi animo eta mila esker.

 Bolivia bitan zatiturik dago: altiplanoa eta behe-lurrak. Edo berdina dena, Andeak eta Amazonia. Honek guztiak dakartzan diferentziekin: eguraldia, paisaia, jendea, jana, ohiturak, janzkera... Altiplanokoak cambak dira eta behe lurretakoak collak. Eooooooooooooooooooo... oraindik ba al dago norbait hor? Eta ezin da esan bereziki elkar atsegin dutenik. Collentzat cambak indioak dira, <malditos indios>. Cambek zuhurrago hitz egiten dute, baina los collas son blancos. Altiplanoan Evo jainkoa da eta Amazonian gorroto dute. Bi mundu.

Nik ere egin izan ditut gogoetak eta atera ditut nire ondorioak, baina ez dut uste nor naizenik hemen azaltzeko. Soilik zertzelada hauxe utzi nahi nuen. Honaino iritxi zaretenoi gustora gonbidatuko dizuet zerbeza bat camba eta collei buruz hizketan. Zuen esku.