"¿Quienes somos, de dónde venimos
a dónde vamos?
Estamos solos en la galaxia
o acompañados?"
Siniestro Total
Bidaiatzeak mugetan denbora asko galtzea dakar. Argentinatik Boliviara oinez igaro ginen, eta bisadoak laurogeita hamar egunen ondoren Pachamamaren lurra utzi behar genuela zioenean, busez igaro gara Boliviatik
Perura.
Kuriosoak dira fronteretako funtzionari lepaguriek egiten dituzten galderak pasaportea seilatu aurretik. "Nor zara, nondik zatoz, nora zoaz?" Ez dugu ba parrandan Siniestro Total talde galizarraren abesti hori kantatu eztarria urratzeraino. Beste batzuk arrarogoak dira; bai galderak bai funtzionariak. Extraño izango litzateke Jon Maiak erabiliko lukeen hitza. "Non egingo duzu lo? Norekin? Hartu al duzu drogarik inoiz? Ba al dakizu nor den Peruko presidentea?" Erantzun txarrak eztarriko zuloan utzi, txistua tragatu eta kaballeroso erantzuten ditut galderak pasaporteko zigiluaren truke.Hala, Titicacak betiko lekuan jarraitzen du; betiko lakuan. Baina gu bestaldean gaude orain. Hau da, Perun. Eta eguzkiak uretan egiten duen dizdirari begira barrez lehertzen hasi naiz.
Euskal Herriko Bertsolari Txapelketa Nagusia zen, ez dut oroitzen urtea. Kafea hartu sozidadean eta Hendaiara abiatu ziren; beti bezala, berandu. Kopilotoa lasai zihoan zigarroa erre eta bertso zaharrak abestuz; txoferra estuago, epaile jardun behar baitzuen. Irun pasa eta kopilotoak "hemendik, hemendik dek Beltzenia frontoia". Aurrerago joan eta "ezkerrera, ezkerrera". Eman sekulako buelta eta hara!, berriz fronterara azaldu. "Kauendio!, frontière irakurri diat eta frontoia zala uste nian!!Ez naizela ni mugetan denbora galtzen duen bakarra, zera!
No hay comentarios:
Publicar un comentario